Brahms' troostrijke afscheidsmuziek

Johannes Brahms’ meeslepende requiem is geen treurmuziek of jammerklacht, het is vooral zalvende en troostende muziek voor degenen die achterblijven. Hij begon aan het werk toen hij 28 was, maar liet het toen enkele jaren liggen. Pas toen zijn moeder vier jaar later overleed, maakte hij het af.  

Voor zijn ‘Duitse’ requiem putte Brahms uit teksten van zowel het Oude als het Nieuwe Testament in de vertaling van Luther. Het werd geen dodenmis voor de liturgie, maar een doorvoeld getuigenis van een diepreligieus kunstenaar die niet tot deze of gene kerk wilde behoren. De Weense criticus Eduard Hanslick was lyrisch: ‘Sinds Bachs Hohe Messe en Beethovens Missa solemnis is op dit gebied niets geschreven dat zich met het Deutsches Requiem van Brahms kan meten.’ 

Met het uitgebreide orkest van Opera Ballet Vlaanderen, een schitterende hoofdrol voor het koor en twee prachtige solisten, alles onder leiding van chef-dirigent Alejo Pérez, belooft het een avond vol kippenvelmomenten te worden. 

Dit is een coproductie met Opera Ballet Vlaanderen.

© Ugo Woatzi